Ιστορία του καζίνο στην Σοβιετική Ένωση: πώς ήταν το παιχνίδι στο Ρόδο της Τύχης πριν από 40 ή περισσότερα χρόνια

Οι διευθυντές των πολιτιστικών κέντρων, οι διαχειριστές των θερέτρων και οι διοργανωτές εκδηλώσεων διασκέδασης διοργάνωναν δραστηριότητες χωρίς νέον και πινακίδες. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας των καζίνο στην Σοβιετική Ένωση, οι παίκτες συναθροίζονταν στις κουζίνες, οι αναγνώστες ανακοινώναν τους αριθμούς στον αέρα, οι ταμίες πωλούσαν εισιτήρια δίπλα στις εφημερίδες. Το τροχό με τους τομείς εμφανιζόταν ως πρόσθετο στοιχείο προγραμμάτων εορτασμών και εκδηλώσεων, αντί για σύμβολο νόμιμου καζίνο.

Από λαϊκό αναψυκτήριο σε κλαμπ βραδιών στη Σοβιετική Ένωση: η ιστορία των καζίνο στα χρόνια 1920-1950

Οι αξιωματούχοι μετά την επανάσταση έκλεισαν τα τυχερά παιχνίδια, ενώ οι τοπικοί αστυνομικοί κατέστησαν αδύνατη τη δημόσια παιχνιδομανία. Οι διευθυντές των κλαμπ μετέφεραν την έμφαση στην “επωφελή αναψυχή” και ξεκίνησαν βραδιές χειροτεχνίας, συναυλίες, τραπεζομανίες. Οι παρουσιαστές μερικές φορές τοποθετούσαν ένα βραχιόλι με τομείς ως βραβεία – καραμέλες, βιβλία, προσκλήσεις. Οι δημοσιογράφοι υπογράμμιζαν τον εκπαιδευτικό τόνο στα άρθρα τους, ενώ οι διαχειριστές περιόριζαν αυστηρά τα στοιχήματα σε δώρα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ιστορία των καζίνο στη Σοβιετική Ένωση ξεκινά όχι από την επίδειξη, αλλά από προσεκτικά σχήματα, όπου το τροχό δρα χωρίς χρήματα και χωρίς ταμείο. Ο διευθυντής του κλαμπ κρατούσε το κλειδί από την αποθήκη με τα κοστούμια, ο ακορντεονίστας συνόδευε μουσικά, ενώ στις διαλείμματα διαβάζανε ειδήσεις – μια τέτοια σκηνή φαινόταν συνηθισμένη για τη σοβιετική ατζέντα των πρώτων δεκαετιών. Οι νομικοί των τμημάτων πολιτισμού αναφέρονταν στη νομοθεσία, ενώ οι παρουσιαστές αντικαθιστούσαν τον κίνδυνο με τη λαχειοφορία δώρων. Στα χαρτοπαιχνίδια επιτρεπόταν μόνο η συμμετοχή “δικών” και μόνο “για το ενδιαφέρον”.

Αστικά σενάρια: Μόσχα και θέρετρα

Οι διευθυντές των πολιτιστικών κέντρων στη Μόσχα ετοίμαζαν εορταστικά προγράμματα για επετείους, οι αναγνώστες των τοπικών στούντιο προετοίμαζαν ανακοινώσεις, ενώ οι ταμίες του “Σοώζπετα” κρατούσαν κάτω από το γυαλί εισιτήρια – σπορ λότο. Οι εκπαιδευτές των ιαματικών κέντρων στη Σότσι έκαναν το “Τροχό της Τύχης” μέρος των βραδιών ανάπαυσης: τύμπανο, αριθμημένοι τομείς, πίνακας με μικρά δώρα. Οι μάστορες-ρεκβιζιτόροι έφτιαχναν τροχούς από φανέλα, οι ζωγράφοι ζωγραφίζανε τους τομείς, οι παρουσιαστές εξηγούσαν τους κανόνες, ώστε κανείς να μην αμφισβητεί. Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες αντιμετώπιζαν το παιχνίδι ως ανακίνητο τελετουργικό, ενώ οι διοργανωτές παρακολουθούσαν τον τόνο και τον χρόνο.

Για λογιστές καταχωρούσαν τα έξοδα για τα ρεκβιζίτ στον προϋπολογισμό, ο διευθυντής υπογράφει το τιμολόγιο. Σε αυτό το πλαίσιο, η ιστορία των καζίνο στη Σοβιετική Ένωση αποκαλύπτεται μέσω των διοικητικών αποφάσεων των ανθρώπων: η Μόσχα παρείχε την κλίμακα, η Σότσι έθετε τον ρυθμό της σεζόν, ενώ το σπορ λότο αποσπούσε την προσοχή από τους αριθμούς. Οι συζητήσεις για την τυχερή βιομηχανία στη Σοβιετική Ένωση παρέμεναν στο πλαίσιο του ελέγχου και της πρόληψης, τίποτα περισσότερο.

Πώς περιστρέφονταν το “Τροχό της Τύχης”: ρόλοι, κανόνες, σκηνή

Οι παρουσιαστές τοποθετούσαν τα ρεκβιζίτ στον χώρο, ο τεχνικός ελέγχει τη στερέωση, ενώ ο διευθυντής του κλαμπ υπενθυμίζει την πειθαρχία. Πώς διαδραματιζόταν η διαδικασία:

1. Ο παρουσιαστής ανακοινώνει τον τύπο: παιχνίδι χωρίς χρήματα, μόνο δώρα. Ο χώρος αντιδρά ήρεμα, τυχόν διαφωνίες επιλύονται αμέσως.
   
2. Ο τεχνικός σταθεροποιεί τον τροχό, ο βοηθός βιδώνει τη βελόνα. Ο ζωγράφος ανανεώνει την αρίθμηση των τομέων.
   
3. Ο ταμίας δίνει εκ των προτέρων τα ζετόν σύμφωνα με τα εισιτήρια. Ο λογιστής καταγράφει τη δαπάνη των δώρων στον πίνακα.
   
4. Ο διαμεσολαβητής φέρνει τον τύμπανο, επιτρέπει στον επισκέπτη να το περιστρέψει, διαβάζει δυνατά τον τομέα.
   
5. Ο ρεκβιζίτορος δίνει το δώρο, ο διαχειριστής σημειώνει την παράδοση, για να μην επαναλαμβάνεται.
   
6. Ο εφημέριος προειδοποιεί: διαφωνία – μόνο με μάρτυρες. Ο παρουσιαστής επιλύει τη σύγκρουση στη σκηνή.
   
7. Στον τελικό, ο παρουσιαστής ευχαριστεί τον χώρο, η καθαρίστρια κλείνει το ρεκβιζίτ στην αποθήκη, ο διευθυντής υπογράφει το πρακτικό.
   

Υπόγεια πλευρά: κατράνια, ρουλέτα και πόκερ χωρίς επιδείξεις